تأثیر اسید سالیسیلیک بر تغییرپذیری روزنه و برخی صفات رویشی گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) در تنش شوری

شوری یکی از عامل‌های مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می‌کند. به‌منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی صفات رویشی و تغییرپذیری روزنة گیاه همیشه بهار، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایة طرح کامل تصادفی با پنج تکرار در گلخانة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام شد. شوری به‌عنوان عامل اول با پنج سطح 1، 3، 5، 7 و 9 میلی‌موس بر سانتی‌متر و اسید سالیسیلیک به‌عنوان عامل دوم با سه سطح 0، 100 و 200 میلی‌گرم بر لیتر در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تنش شوری و اسید سالیسیلیک هر دو سبب کاهش طول و عرض روزنة برگ‌ها شدند. بالاترین سطح شوری، سبب کاهش وزن خشک اندام هوایی، ریشه و محتوای نسبی آب برگ‌ها به ترتیب به مقدار 51، 58 و 24 درصد نسبت به شاهد شد. کاربرد اسید سالیسیلیک موجب بهبود این صفات در همة سطوح شوری شد. در بالاترین سطح شوری کاربرد محلول 200 میلی‌گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک، به ترتیب موجب افزایش 24 و 28 درصدی وزن خشک اندام هوایی و ریشه و محلول 100 میلی‌گرم بر لیتر سبب افزایش 9 درصدی محتوی نسبی آب برگ نسبت به بدون کاربرد آن‌ها شد.